یادداشت| خبرنگاری و چالش فیک نیوز‌ها

به گزارش مجله خبری نگار، حدیث، نقشه راه آگاهی است چراغی است که جان را افزاید، خبر صادق است که جان را در آزمون برکت می‌بخشد لذا احادیث امام باقر (ع) را از این منظر باید خواند و باید جان گرفت و پا به راه نهاد.

فکر می‌کنم خوانش حدیث‌ها باید از خواندن برای خود به درآید و به طراحی رفتار برای جمع تبدیل شود و این رسالتی است که خبرنگاران باید عهده‌دار آن شوند.

روزنامه‌نگاری به این قرانت است که هم در حوزه حریم خبر و هم خبرنگار و روزنامه‌نگار واجب الحرمه می‌شود. 

باید قلم برداشت و مردانه به میدان آمد که امروزه رکن چهارم دموکراسی و فرایند دینی نظارت ملی و امر به معروف با آسیب‌های حرمت‌شکن مواجه است زخم می‌زنند.

واژه‌های ناپالوده که در فضای مجازی، چون علف هرز می‌رویند به کلماتی که از پندار‌های بیمار بر می‌خیزند و ویروس‌وار سلامت جامعه اطلاع‌رسانی و اطلاع‌یابی را هدف گرفته‌اند. 

اصلا معلوم نیست چه کسانی پشت تار‌های نامرئی نشسته‌اند، نه نامی دارند، نه هویتی، نه نشانی، اما نام‌داران و نشان‌داران و صاحب هویت‌ها را به تیش می‌گزند و دروغ‌ها را در کارنامه خویش پر شمار می‌کنند.

این کانال‌ها و جماعت بی‌هویت را می‌توان با عنوان "بیمار نیوز‌ها خواند و مشی آمد نیوزی‌شان را به یاد آورد و توجه داد که اینان نه شایعه که اگر خبر هم نقل کردند به حکم قرآنی فتبینوا پیرامون آن باید به تحقیق پرداخت و "اگر" صحت آن محرز شد پذیرفت والا قلم باید گرفت بر هر چه که می‌نویسند.

به سلام باید برگزار کرد هر تیر و طعنه‌شان را و به "مروا" "کراما" باید گذشت که این بیماری را جز این دارویی نیست، باری حریم خبر و ساحت خبرنگار و روزنامه‌نگار واجب الحرمه است و باید قدر دانست.

صداقت نویس‌های رسانه‌های با هویت و شناسنامه‌دار را که "نقد" جان می‌آگاهی تا خناسان و رندان به وعده "نسیه" اند مردم را به تاراج نبرند. 

من خبرنگاران را افسران جبهه آگاهی بخشی و یلان غیرتمند ساحت دانایی می‌دانم که در گذر زمان نقش‌شان پررنگ‌تر می‌شود، چه دنیا را امروز خبر و آگاهی می‌سازد و رسانه نگاران قهرمانان این عرصه‌اند، قهرمانانی که به مرام پهلوانی هم چنان منصف هستند که به شرح دشواری‌های کار خویش و مصائبی که با آن مواجهند کمتر قلم می‌زنند، بلکه همه سال به سلامتی مردم می‌نویسند و از اسبابی که این سلامت را از گزند آسیب‌ها مصون دارد.

آنان به امید در جامعه نگاه راهبردی دارند، لذا تلخ‌ترین و عریان‌ترین ماجرا‌ها را هم چنان تحریر و تحلیل می‌کنند که زخمی عارض خاطر مردم نشود، اما آنانی که باید به اصلاح برخیزند، منظور را بفهمند.

نا گفتنی‌هایی هم هست که در سینه خبرنگار، چون راز می‌ماند، چه اگر به عالم خبر شود جهان آشوبی میکند و ما جماعت روزنامه‌نگار و رسانه‌ای به این عهد پایبندیم که گرچه هر راست نشاید گفت، اما قطعا دروغ نباید گفت.

بدان حتی فکر کرد چه رسد که کلمه شود و از گلوی قلم بر صفحه بنشیند.

آری خبرنگار باید به صداقت قلم زند، زند و از مکتبی نور و انرژی گیرد که امامش حضرت باقر (ع) است که تا شهادت روشنایی‌آفرینی را ادامه داد.

باور به امام باقر (ع) تلاش برای توسعه حقیقت را حکم می‌کند، در این حکم باید با همه وجود به عمل برخاست که اگر مرام باقری همه گیر شود، فیک نیوز‌های اموی بستری برای نشر نخواهند یافت.